روایت پیغمبر از سکس روی شتر

شيخ مجنونی حکايت کرده است                  او زپيغمبر روايت کرده است     گفته او لعنت به کردار زنی                        کو بگويد «نه» به ميل شوهری گر که داری ،زن، تو ليوانی زآب                 شوهرت گويد بيا با من بخواب فوری و فوتی برو در تختخواب                  ما برای اين نموديم انقلاب گفته پيغمبر که حتی در سفر                      روی اشتر باشی و بر روی خر فيل آقا ،ياد هندستان فتد                          ميل جسمانی بر او غالب شود کار زن خاموشی اين شهوت است              ورنه کارش موجب صد لعنت است چون نباشد در سفر اکنون شتر                 جای آن باشد ولی ماشين، موتور چونکه آقا ميل خانم می کند                     در خيابان چونکه ترمز می زند زن ببايد همچو يک آتش نشان                  سوی آتش حمله آرد بی گمان گويمش ای شيخ نادان سفيه                    ايکه می دانی تو خود را چون فقيه دين پيغمبر نگفته اين چنين                      بلکه افرادی چو تو ريده به دين تازه گر گفته پيمبر اين چنين                    خاک عالم بر سر اين فقه و دين زن نباشد مايه ی لهو و لعب                   تا دهی وی را دوصد رنج و تعب زن نباشد يک وسيله بهر کار                 همچو ماشينی که تو گردی سوار زن برای من نماد مادر است                   زن برای من جمال همسر است زن همان گرمای مهر دختر است             زن برايم لطف ناب خواهر است زن سمای زندگی را اختر است               زن برای فرق مردان افسر است زن برای آفرينش گوهر است                 زن شريک و همطراز شوهر است مشکلی داری که جسمانی بود               مشکلت از عقل و عقلانی بود آنکه مونتاژی نموده پيکرت                 اشتباهی کرده در کار سرت جای مخ «بيضه» نهاده در سرت          مغز تو بنهاده جای ديگرت زين سبب افکار تو از «خايه» است        گفته و کردار تو بی مايه است