ارتباط ایرانی با قبر ناگسستنی ست ... کار ما با قبر هست. نشاط را ما از قبر میگیریم. سعادت را ما از قبر میگیریم. بار و بندیلتو ببند بریم کربلا، سر قبر... از اونجا هم میرویم نجف، سر قبر... بعد میرویم به مدینه، سر قبر... برمیگردیم به مشهد، سر قبر... میرویم قم و كاشان و شیراز و اینجا ها ... همه قبر هست... میرویم سر قبر... سر قبر... اصلا زندگی ما همش در قبر است ... به همین خاطر آباد ترین جاهای ما قبر هاست ... بعد از قبر دیگر چی داریم؟ مسجد!!!!! .... مسجد هم. با اون قبر هست ..چرا...چرا، ما آدم های قبرستانی هستیم ... چرا زندگی فراموش شده در این میان. ما را اینجور بار آورده اند. آیا ما فقط برای قبر آمده ایم؟ این مملكت همش پر قبره ، روز به روز قبر به قبر ... و آدم به آدم ... کاخ هاش کو؟ سالن های عظیم نمایش کو؟؟ سالن های عظیم موزیک ؟ همه ی زندگی ما برای قبر شده حیف این کشور نیست؟
بهرام مشيری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر