سيد واژه اي عربي است ومعني آن درزبان پارسي آقا و درزبان انگليسي مستراست ،عرب ها زن را سيده مي نامند .
پس از چيرگي تازيان برايران که درنيمه سده هفتم ترسايي روي داد بکاربردن واژها وسرنامهاي عربي رواج يافت .مردم به هنگام بانگ زدن عربان انها را با سرنام عربي سيد بانگ ميزدند .
خود عربان هم يکديگر را با سرنام سيد بانگ ميزدند .شگفت انگيز اين بود که عربان ايرانيان را سيد نناميدند وخود ايرانيان هم همديگر را سيد نگفتند زيرا عربان خود را بالاترا از ايرانيان مي دانستند وچنين کاري را روا نمي داشتند .
بعدها برخي از عربها ،زنان ايراني را به همسري گرفتند واز انها داراي فرزند شدند .
اين فرزندان چون پدرعرب داشتند مي توانستند سرنام “سيد”بکارببرند .فرزندان اين فرزندان نيز ميتوانستند همين کاررا بکنند از اين رو گروهي ايراني پيداشدند
که پدر يا نياي عرب داشتند وسيد ناميده شدند.
به يادداشته باشيد اين گروه فقط عرب زاده بودند نه از خاندان ويژه اي مانند خاندان محمد يا قريش يا ديگران .
سده ها گذشت وچيرگي حکومتي عربان از ميان رفت ولي سيدها که از بازماندگان عرب زادگان بودند ماندگارشدند.
...
پادشاهي صفوي که در1501ترسايي برپاشد شاخه اي از دين اسلام را دين رسمي ايران کرد تا از اين راه نشان دهد که ايرانيان با ديگر مسلمانان همسان نيستند ونمي توانند بخشي از خليفه گري اسلامي باشند که دردست خليفه هاي عثماني بود .
ايرانيان از چيرگي تازيان ورفتارهاي ددمنشانه ي آنها درميهن ايراني يادمانده هاي تاريخي تلخي داشتند .برنامه ريزان دروان صفوي همه ي کارهاي بد عربان را از سه خليفه نخستين اسلام (ابوبکر،عمر،عثمان ) وبني اميه وبني عباس وگماشتگان آنان دانستند وچنين وانمودند که خود محمد وعلي وزادگان آنان با ايرانيان دوست بوده اند واگر علي وزادگان او دررهبري مي بودند رفتارهاي بد با ايرانيان نمي شد .هرآينه اين برداشت دروغ بود ولي کم کم پذيرفته شد وجا افتاد ودرپي آن ايرانيان کين خود را از عربان ويرانگر از دل بيرون کردند وآنانرا ستمزده ي ديگر عربان ديدند !!
به همان اندازه که خوبي ودوستي محمد وزادگانشان درميان ايرانيان مسلمان تبليغ مي شد از ديگر رهبران عرب مانند سه خليفه نخستين اسلام وبني عباس وبني اميه گفته مي شد ويادمانده هاي تلخ وتاريخي ايرانيان درکارهاي آنها ريشه يابي مي گرديد .دراين ميان سيدها درخطر افتادند زيرا اينان عرب زاده بودند وايرانيان ازعربان دلهاي پرخون وچشمان گريان داشتند .
ياري دولت ومجتهدان شيعه که پادشاهان صفوي از لبنان آورده بودند سيدان را از هرگزند رهايي داد.مجتهدان ودولتيان وسپس همه ي آخوندان گفتند که سيدها همه از زادگان محمد وعلي هستند ونه از ديگر عرب ها .
از آن زمان معني واژه ي عربي سيد درايران ديگر عوض شد وگفتند سيد يعني زادگان پيغمبر اسلام وامامان .اين برداشت ودروغ هم مانند ديگر برداشت هاي دروغ دوران صفوي کم کم جا افتاد واين زادگان بيگانه تاکنون در ايران ماندگار شده اند .
سيد سرنام ننگيني است که يادآور چيرگي وبرتري ونژادپرستي بيگانگان بيگانگان در ايران است .ايرانياني که سيدند خوب است خود را مانند ديگر ايرانيان بدانند واز بکاربردن اين سرنام خودداري کنند تا کم کم اين بدنامي در بين ايرانيان زدوده شود .آگر سرنام سيد درشناسنامه اي نوشته شده خوبست آنرا بيندازند وشناسنامه نوبگيرند
بدنيست اين را هم بدانيد که برابر قانوني که درزمان رضا شاه در ايران پذيرفته شد بکاربردن سرنام هايي مانند “سيد،ميرزا ،خان و…”ناروا است .ان قانون هنوز باطل نشده است .
منبع : بيداري
نشريه کانون فرهنگي خرافه زدايي
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر