گفتار بزرگان در باره اسلام 2

سخنان قصار درباره‌ی اسلام

ولتر (فیلسوف فرانسوی): قرآن به همگان ترس، نفرت، بی‌حرمتی به دیگری و قتل به عنوان ابزاری مشروع برای حفظ این آموزه‌ی شیطانی می‌آموزد. قرآن از زنان به زشتی یاد می‌کند و انسان‌ها را طبقه‌بندی می‌کند و خواهان خونریزی و خونریزی دوباره است. اما اینکه یک شتربان در قبیله‌ی خود اغتشاش بر پا کند و بخواهد به هم‌قبیله‌ای‌های خود بباوراند که با جبرئیل صحبت کرده و فخر بفروشد که به آسمان رفته تا آنجا بخشی از کتابی را دریافت کند که صفحه به صفحه‌ی آن مغایر عقل سلیم انسانی است و برای ایجاد احترام نسبت به چنین اثری، در سرزمین خود با آتش و شمشیر بتازد و پدران را بکشد و دخترانشان را به بردگی بگیرد و مغلوبان را در برابر این انتخاب قرار دهد که یا بمیرند یا اسلام آورند، چیزی است که هیچ انسانی نمی‌تواند آن را ببخشد.

فریدریش دوم (پادشاه پروس): محمد آدم مؤمنی نبود، بلکه یک شیاد بود که دین را به خدمت گرفت تا امپراتوری و حکومت خود را تاسیس کند.

جان کوئینسی آدامز (ششمین رئیس‌جمهوری آمریکا): در قرن هفتم میلادی، بیابانگردی از قبیله‌ی هاجر، آموزه‌های عیسی مسیح درباره‌ی اعتقاد و امید به جاودانگی را پذیرفت. اما آنها را تا مرز نشناختن تحریف و زیر پا لگدمال کرد. بدین‌سان که در دین خود هرگونه پاداش و امیدی را به شکل پاداش جنسی درآورد. او سرچشمه‌ی سعادت انسانی را مسموم کرد، از این طریق که از ارزش زنان کاست و چندهمسری را مجاز و بخشی از دین خود اعلام کرد و به بقیه‌ی بشریت تا نابودی اعلام جنگ تام داد. جوهر این دین جز لذت و خشونتی نیست که بی‌رحمانه بر طبیعت معنوی آدمی می‌شورد.

آرتور شوپنهاور (فیلسوف آلمانی): ما در قرآن شاهد غم‌انگیزترین و حقیرترین نمونه‌ی خداپرستی هستیم. من نتوانستم هیچ اندیشه‌ی با ارزشی در آن بیابم.

آلکسی دوتوکویل (تاریخدان فرانسوی): من قرآن را بطور منظم مطالعه کردم. این مطالعات مرا متقاعد کرد که ادیان اندکی در جهان بوده‌اند که برای بشریت مانند دین محمدی چنین مرگبار بوده باشند. تا آنجا که من می‌توانم قضاوت کنم، این دین هم‌اکنون نیروی محرکه در پشت انحطاطی است که امروزه در جهان اسلام شاهد آن هستیم. به نظر من، گرایش‌های اجتماعی و سیاسی اسلام به غایت ترسناک هستند. به همین دلیل من آن را در مقایسه با چندخدایی گامی به پس می‌دانم و نه به پیش.

کارل مارکس (فیلسوف آلمانی): قرآن جهان را به مؤمن و کافر تقسیم می‌کند و کافر را «حربی» یعنی دشمن می‌خواند. اسلام از ملل کافر بیزار است و یک وضعیت دائمی خصمانه میان مسلمانان و غیرمسلمانان ایجاد می‌کند.

مصطفی کمال آتاتورک (بنیادگذار ترکیه‌ی نوین): قرآن و اسلام، آموزه‌های الهی پوچ یک بیابانگرد بی‌اخلاق و قدرت‌طلب و بی‌مسئولیت و یک جنگ‌طلب پدوفیل که افکار او فقط معطوف به قدرت و سلطه بر جهان بود، چیزی بیش از یک لاشه‌ی متعفن نیست که روح و زندگی ما را مسموم می‌کند و بزرگ‌ترین زنجیر به پای ملت پر افتخار ماست. اسلام را باید به زباله‌دان تاریخ افکند.

مهاتما گاندی (رهبر جنبش استقلال هند): در حالی که هندوها، سیک‌ها، مسیحیان، پارسیان و یهودیان مشترکا با چند میلیون طرفدار ادیان آنیمیستی همگی توانستند با یکدیگر در هماهنگی نسبی همزیستی کنند، فقط دین اسلام بود که نشان داد قابلیت سازش ندارد و به دلیل کوته‌بینی خیره‌سرانه همواره در کناری ایستاد و خود را از بقیه‌ی انسان‌ها جدا ساخت.

وینستون چرچیل (دولتمرد بریتانیایی): آیین محمدی، اعتقادی شبه نظامی است که می‌خواهد ادیان دیگر را با زور به این دین بگرواند. اگر مسیحیت در آغوش نیرومند دانش جای نگرفته بود، تمدن اروپای مدرن می‌توانست زوال یابد.

محمد امین الحسینی (مفتی اعظم اورشلیم در زمان جنگ جهانی دوم): دوستی میان مسلمانان و آلمانی‌ها خیلی نیرومندتر شده است، زیرا ناسیونال سوسیالیسم در بسیاری زمینه‌ها با جهان‌بینی اسلامی مشابهت دارد. نقاط اشتراک نازیسم و اسلام عبارتند از: یکتاپرستی و باور به پیشوای واحد، قدرت نظم‌دهنده، پیکار، جامعه، خانواده و مناسبات با یهودیان.

هانس پتر راداتس (شرق‌شناس آلمانی): نه تنها در هیچ دینی، بلکه حتی در هیچ فرهنگی جنایت، راهزنی، برده‌داری و سربها (فدیه) به عنوان وظیفه‌ی مذهبی جزو امور اخلاقی قلمداد نمی‌شود. در هیچ دین دیگری بجز اسلام، مشروعیتی مقدس برای خشونت علیه دگرباوران به مثابه اراده‌ی الهی وجود ندارد. هیچ بنیادگذار دینی نیست که الگویش مانند محمد، نه تنها جنگیدن، بلکه نابودی مخالفان از طریق سفارش به قتل باشد.

اوالد فون کلایست (مبارز آلمانی جنبش مقاومت علیه هیتلر): همه‌ی ما هنوز می‌توانیم تصاویری را به یاد آوریم که در آنها کودکان ایرانی با پارچه‌های سبزی که به پیشانی بسته بودند به مقابل مسلسل‌های سنگین سنگرهای عراقی‌ها می‌دویدند. والدین این کودکان اجازه دادند این فاجعه رخ دهد، زیرا اعتقاد داشتند که کودکان آنان در پی برآوردن اراده‌ی الله هستند.

یونس شیخ (روشنگر هندی): اسلام، جنایت سازمان‌ یافته علیه بشریت است.

یوآخیم مایسنر (اسقف اعظم شهر کلن): اسلام فقط در جایی رواداری موعظه می‌کند که در اقلیت است.

ویلیام موئیر (اسلام‌شناس بریتانیایی): شمشیر محمد و قرآن مرگبارترین دشمنان تمدن، حقیقت و آزادی هستند.

کارل لمان (اسقف اعظم آلمانی): اسلام دارای مناسباتی ناگسسته با خشونت است؛ خدایی دارد که همواره خود را تحمیل می‌کند و پیامبری به نام محمد که یک جنگجوی همیشه پیروز است.

ظفر سنوچاک (نویسنده‌ی ترک): حتی اگر بیشتر مسلمانان نخواهند باور کنند، باید گفت که ترور از قلب اسلام برمی‌خیزد، یعنی مستقیم از قرآن.

آلیس شوارتزر (فمینیست آلمانی): روسری، پرچم جنگ صلیبی اسلامی است. این جنگجویان صلیبی اسلامگرا، فاشیست‌های قرن بیست و یکم هستند.

برگردان: شهاب شباهنگ