من مسیحی نیستم. من هم مثل شما مسلمان زاده هستم. ولی از شما چه پنهان با
روایت های انجیل و حکایت های مربوط به حضرت مسیح خیلی خوب ارتباط برقرار
می کنم.
مثلا من با فیلم مصایب مسیح خیلی گریه کردم..به حضرت عباس قسم عجب
پبغمبری بوده این مسیح.نه با کسی جنگید، نه خون کسی را ریخت.
گفت اگر در گوشتان سیلی زدند آن یکی را هم بیاورید تا طرف خودش خجالت بکشد.
به باطن زهرا قسم آدم انگشت به دهن می شود از اینهمه الوهیت و محبت که
عیسی بن مریم بنا بر روایات در بند دنیا نبود، از لذت های دنیوی هم هیچ
نمی خواست ، تجسم مهر بود.
مدافع بره های گم شده و در راه ماندگان و ضعیفان بود. حتی مدافع فاحشه ها
بود. وقتی مریم مجدلیه را سنگ سار می خواستند بکنند جلو رفت و گفت اولین
سنگ را کسی بزند که گناهی نکرده است.
آخر هم تاج خار بر سرش نهاندند و بر صلیب کشیدند.خلاصه اینکه به ردای پاپ
اعظم قسم که من وقتی فیلم مصایب مسیح را دیدم ، گریه کردم خوب می دونین
که من مسلمونم.
چند وقت پیش فکر می کردم اگر ما از روی زندگی پیغمبرمون یک فیلم بسازیم
چه جور از کار در میاد.
بنا بر همون روایات یادم افتاد پیغمبر ما گفته اگر کسی به شما کشیده زد
شما دو تا سیلی بهش بزنید.
دیدم زیاد چنگی به دل نمی زند چون جعفر آقا لبو فروش سر کوچه هم تزش همین
بود ،دست دزد ها رو هم که گفت ببرید ، فاحشه ها رو هم که یا عقد می کرد و
یا سنگسار و این هم زیاد جنبه ی روحانی نداشت. کل تاریخ اسلام هم که همه
اش جنگ و خونریزی و تقسیم غنایم است و زیاد الوهیت ندارد.
از اون طرف هم پیامبر ما هیچ نشان الهی خاصی ندارد ، نه کور را بینا کرده
و نه با عصا اژدها ساخته و دریا را شکافته و نه حتی از مردم عادی مهربان
تر بوده.
هر کی از در اومده زده با شمشیر نصف کرده و یک قران آورده که همش صحبت از
آتیش و شیر و جنات من تحت الانهار است و میگن هیچ کس نمی تونه بیاره اما
من خودم می تونم شش تا بهترش را بیارم ان کنتم تعلمون! خلاصه خیلی پکر
بودم که چرا ما باید جلو این کون نشور ها کم بیاریم ( اونم تو این ایام
مبارک کریسمس ) که ناگهان انگار جبرییل به من نازل شد .
فهمیدم اگر در مورد زندگی خصوصی پیغمبر فیلم بسازند فیلم زیبایی خواهد شد.
فیلم پر است از گره های دراماتیک و اروتیک .
فیلم از لحظه ای شروع می شود که پیامبر در 25 سالگی خدیجه 40 ساله رو عقد
می کند .( با نگاهی به سن و سال خدیجه و در کنارش مال و منال خدیجه با
آهنگ خدیجه آی خدیجه).
مرگ ناگهانی خدیجه و غم پیامیر از درگذشت آن نوگل پیر هم بی شک یکی از
فرازهای فیلم خواهد بود.
اگرچه با ورود به دوران بعد از خدیجه کشمکش های روحانی و الهی داستان غنی
تر می شود، پای عایشه از مهد کودک و سوده و حفصه و زینب و کنیزکان به
داستان باز می شود.
دیدم خدا وکیلی مصایب محمد بر خلاف مسیح یکی دو تا نبوده است.فیلم جگر هر
انسانی را خون می کند .
مثلا این عایشه پدر سوخته چقدر با آن برگزیده ی خدا یکی به دو می کرده و
چقدر آن مرد خدا وقت گذاشته است که به یک کودک شش ساله یاد بدهد که ران
هایش را لخت کند ؛
بی شک درد و رنج و مصیبت های پیامبر ما در مقایسه با مسیح مثل کوهی در
برابر کاه است.
مثلا نگهداری این همه زن زیر چند سقف. رعایت عدالت بین آنها ، نوبت بندی
شبها …آیا واقعا تحمل اینهمه مصیبت از عهده ی یک انسان عادی برمی آمد؟
واقعا که خداوند هیچ بنده ای را به بوته ی آزمونی که محمد را نهاد ننهاد.
خدا در قران به پیامبر امر فرمود پسر خوانده اش زید را وادار کند زنش را
طلاق بدهد تا خودش آن زن را عقد کند ( آن زن زینب نام داشت و بسیار زیبا
روی بود).
این اگر مصیبت نیست پس چیست؟ یا سر قضیه کنیزک ها و حق دخول به آنها چقدر
پیامبر ازار دید؟
آخر خود خدا اومد پایین گفت پیغمبر! چرا هر چیزی که به تو حلال کردیم تو
به خاطر حرف مردم به خودت حرام می کنی؟ چرا انقدر سختی می کشی؟
چرا به 40 تا زن و هزار تا کنیز راضی می شوی؟ آخه چقدر سختی؟ توکه خودت رو کشتی !
آیا هیچ انسان عادی در زندگی اش اینهمه مصیبت را تحمل کرده است؟
خوب می دونین من مسلمونم و راستش خیلی بهم بر می خوره که توی ایام کریسمس
یک مشت مسلمون به هم عید مسیحی ها را تبریک بگن.
برای اینکه با فرهنگ اصیل اسلامی آشنایی کامل ندارند بیفتند در دامان یک
مشت گبر و ترسا و از این حرفها.
اینک زمان آن فرا رسیده است که از جهان اسلام یک کارگردان برخیزد و فیلمی
با عنوان “مصایب محمد “بسازد و روی مل گیبسون را کم کند.
برای نوشتن فیلم نامه روی من حساب کنید ، شک نکنید که فیلم تاثیرگذاری
خواهد شد. فقط حیف که دیدنش برای اطفال زیر 18 سال ممنوع خواهد بود
روایت های انجیل و حکایت های مربوط به حضرت مسیح خیلی خوب ارتباط برقرار
می کنم.
مثلا من با فیلم مصایب مسیح خیلی گریه کردم..به حضرت عباس قسم عجب
پبغمبری بوده این مسیح.نه با کسی جنگید، نه خون کسی را ریخت.
گفت اگر در گوشتان سیلی زدند آن یکی را هم بیاورید تا طرف خودش خجالت بکشد.
به باطن زهرا قسم آدم انگشت به دهن می شود از اینهمه الوهیت و محبت که
عیسی بن مریم بنا بر روایات در بند دنیا نبود، از لذت های دنیوی هم هیچ
نمی خواست ، تجسم مهر بود.
مدافع بره های گم شده و در راه ماندگان و ضعیفان بود. حتی مدافع فاحشه ها
بود. وقتی مریم مجدلیه را سنگ سار می خواستند بکنند جلو رفت و گفت اولین
سنگ را کسی بزند که گناهی نکرده است.
آخر هم تاج خار بر سرش نهاندند و بر صلیب کشیدند.خلاصه اینکه به ردای پاپ
اعظم قسم که من وقتی فیلم مصایب مسیح را دیدم ، گریه کردم خوب می دونین
که من مسلمونم.
چند وقت پیش فکر می کردم اگر ما از روی زندگی پیغمبرمون یک فیلم بسازیم
چه جور از کار در میاد.
بنا بر همون روایات یادم افتاد پیغمبر ما گفته اگر کسی به شما کشیده زد
شما دو تا سیلی بهش بزنید.
دیدم زیاد چنگی به دل نمی زند چون جعفر آقا لبو فروش سر کوچه هم تزش همین
بود ،دست دزد ها رو هم که گفت ببرید ، فاحشه ها رو هم که یا عقد می کرد و
یا سنگسار و این هم زیاد جنبه ی روحانی نداشت. کل تاریخ اسلام هم که همه
اش جنگ و خونریزی و تقسیم غنایم است و زیاد الوهیت ندارد.
از اون طرف هم پیامبر ما هیچ نشان الهی خاصی ندارد ، نه کور را بینا کرده
و نه با عصا اژدها ساخته و دریا را شکافته و نه حتی از مردم عادی مهربان
تر بوده.
هر کی از در اومده زده با شمشیر نصف کرده و یک قران آورده که همش صحبت از
آتیش و شیر و جنات من تحت الانهار است و میگن هیچ کس نمی تونه بیاره اما
من خودم می تونم شش تا بهترش را بیارم ان کنتم تعلمون! خلاصه خیلی پکر
بودم که چرا ما باید جلو این کون نشور ها کم بیاریم ( اونم تو این ایام
مبارک کریسمس ) که ناگهان انگار جبرییل به من نازل شد .
فهمیدم اگر در مورد زندگی خصوصی پیغمبر فیلم بسازند فیلم زیبایی خواهد شد.
فیلم پر است از گره های دراماتیک و اروتیک .
فیلم از لحظه ای شروع می شود که پیامبر در 25 سالگی خدیجه 40 ساله رو عقد
می کند .( با نگاهی به سن و سال خدیجه و در کنارش مال و منال خدیجه با
آهنگ خدیجه آی خدیجه).
مرگ ناگهانی خدیجه و غم پیامیر از درگذشت آن نوگل پیر هم بی شک یکی از
فرازهای فیلم خواهد بود.
اگرچه با ورود به دوران بعد از خدیجه کشمکش های روحانی و الهی داستان غنی
تر می شود، پای عایشه از مهد کودک و سوده و حفصه و زینب و کنیزکان به
داستان باز می شود.
دیدم خدا وکیلی مصایب محمد بر خلاف مسیح یکی دو تا نبوده است.فیلم جگر هر
انسانی را خون می کند .
مثلا این عایشه پدر سوخته چقدر با آن برگزیده ی خدا یکی به دو می کرده و
چقدر آن مرد خدا وقت گذاشته است که به یک کودک شش ساله یاد بدهد که ران
هایش را لخت کند ؛
بی شک درد و رنج و مصیبت های پیامبر ما در مقایسه با مسیح مثل کوهی در
برابر کاه است.
مثلا نگهداری این همه زن زیر چند سقف. رعایت عدالت بین آنها ، نوبت بندی
شبها …آیا واقعا تحمل اینهمه مصیبت از عهده ی یک انسان عادی برمی آمد؟
واقعا که خداوند هیچ بنده ای را به بوته ی آزمونی که محمد را نهاد ننهاد.
خدا در قران به پیامبر امر فرمود پسر خوانده اش زید را وادار کند زنش را
طلاق بدهد تا خودش آن زن را عقد کند ( آن زن زینب نام داشت و بسیار زیبا
روی بود).
این اگر مصیبت نیست پس چیست؟ یا سر قضیه کنیزک ها و حق دخول به آنها چقدر
پیامبر ازار دید؟
آخر خود خدا اومد پایین گفت پیغمبر! چرا هر چیزی که به تو حلال کردیم تو
به خاطر حرف مردم به خودت حرام می کنی؟ چرا انقدر سختی می کشی؟
چرا به 40 تا زن و هزار تا کنیز راضی می شوی؟ آخه چقدر سختی؟ توکه خودت رو کشتی !
آیا هیچ انسان عادی در زندگی اش اینهمه مصیبت را تحمل کرده است؟
خوب می دونین من مسلمونم و راستش خیلی بهم بر می خوره که توی ایام کریسمس
یک مشت مسلمون به هم عید مسیحی ها را تبریک بگن.
برای اینکه با فرهنگ اصیل اسلامی آشنایی کامل ندارند بیفتند در دامان یک
مشت گبر و ترسا و از این حرفها.
اینک زمان آن فرا رسیده است که از جهان اسلام یک کارگردان برخیزد و فیلمی
با عنوان “مصایب محمد “بسازد و روی مل گیبسون را کم کند.
برای نوشتن فیلم نامه روی من حساب کنید ، شک نکنید که فیلم تاثیرگذاری
خواهد شد. فقط حیف که دیدنش برای اطفال زیر 18 سال ممنوع خواهد بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر