وقتی که مردم به بیگانه پناه میبرند

رای جالب دادگاه تجدید نظر اراک:

ماجرای اخراج سال گذشته یک استاد دانشگاه ازاد اراک را که به یاد دارید.

استاد فاطمه موسوی میرک که در سال گذشته در محیط علمی و کلاس درس با دانشجویان بر سر مساله حجاب و مسایل دینی دیگر مباحثه کرده بود و سرانجام به حکم علی اکبر ولایتی رئیس هیات موسس منصوب شده از سوی  رهبری و مشاور امور بین الملل ایشان ، کمتر از ۴۸ ساعت از تمامی سمت های آموزشی دانشگاه اخراج و در دادگاه بدوی به یکسال حبس تعزیری محکوم شد .

حالا شعبه اول دادگاه تجدیدنظر  استان مرکزی ( اراک) با استفاده از تفسیر مُضَیَق قوانین جزایی ( در برابر تفسیر مُوَسَع قوانین توسط دادگاه بدوی) با دلایل متقن این استاد  دانشگاه را تبرئه و اعلام کرده است که نمی شود در محیط های علمی مانع بحث و گفتگو شد.

قاضی همچنین درباره این نظر استاد دانشگاه که گفته بود " حجاب یک مقوله وارداتی در تشیع بوده است" نوشته که طرح مباحث  تاریخی هیچ منافاتی با مقدسات ندارد و توهین محسوب نشده و پوشش اسلامی لزوما مانع جلوگیری از نگاه هرزه و تجاوز نمی شود و این بخش از اظهارات نویسنده هم توهین به مقدسات نیست، بلکه یک دیدگاه روانشناسی در جوامع علمی است

قاضی باسواد تجدیدنظر همچنین در حکم خود آورده است که نام بردن از پیامبر با نام کوچک  توهین محسوب نمی شود، بلکه مذموم بوده و  فقط میتواند باعث نکوهش فرد مسلمان شود .

در انتها هم با رای قاطع اتهامات منتسب به متهم را رد و او را تبرئه کرده است این حکم دادگاه یک پیام دیگری هم برای  ولایتی داشت که بهتر است در همان دهها شغل دیگر سود آوری به ادامه خدمت مشغول بوده و حداقل دانشگاه را که مرکز تبادل افکار و اندیشه ها و محل تضارب اراء است نه محل تک صدایی و خفقان را محترم بشمارد و به اهلش بسپارد .

رای دادگاه تجدید نظر اراک شبیه از یک واقعیت تاریخی است.در قرن هجدهم فردریک پادشاه وقت آلمان در رقابت با لویی چهاردهم پادشاه وقت فرانسه و بنیانگذار کاخ ورسای دستور داد قصری زیبا بسازند اما با یک مشکل مواجه شد.خانه آسیابانی در مسیر ساخت قصر بود و آسیابان حاضر به همکاری نبود. فردریک به سراغ او رفت و گفت بفروش، آسیابان پاسخ داد نه آنقدر پولدارم که که به آن نیاز نداشته باشم و نه آنقدر فقیرم که به آن نیاز داشته باشم پس نمیفروشم.

فردریک گفت میدانی با کی طرف هستی ، دستور میدهم تا اینجا را از تو بگیرند

آسیابان خندید و گفت نمیتوانی چون هنوز در برلین قاضی هست

 پادشاه به یاد نصایح ولتر مشاور خود افتاد که گفته بود هرچه راخواستی ابزار خود کن اما دستگاه عدالت را مستقل بگذار تا مردم به آنجا پناه ببرند وای از آن روزی که مردم از سیستم قضایی نا امید شوند آن وقت است که مردم به بیگانه پناه خواهند برد.