دو شعر از معینی کرمانشاهی: انسان و عجب صبری خدا دارد

https://youtu.be/z8qeHo8TAR0
لینک یوتیوب با صدای حسن شجائی

^{عجب صبری خدا دارد}

^{اگر من جای او بودم}

^{همان یك لحظه اول}

^{كه اول ظلم را می دیدم از مخلوق بی وجدان}

^{جهان را با همه زیبایی و زشتی}

^{بروی یكدیگر ویرانه می كردم}

^{عجب صبری خدا دارد}

^{اگر من جای او بودم}

^{كه در همسایه صدها گرسنه، چند بزمی گرم عیش و نوش میدیدم}

^{نخستین نعره مستانه را خاموش آندم}

^{بر لب پیمانه می كردم}

^{عجب صبری خدا دارد}

^{اگر من جای او بودم}

^{كه می دیدم یكی عریان و لرزان دیگری پوشیده از صد جامه رنگین}

^{زمین و آسمان را}

^{واژگون مستانه می كردم}

^{عجب صبری خدا دارد}

^{اگر من جای او بودم}

^{نه طاعت می پذیرفتم}

^{نه گوش از بهر استغفار این بیدادگرها تیز كرده}

^{پاره پاره در كف زاهد نمایان}

^{سبحه صد دانه می كردم}

^{عجب صبری خدا دارد}

^{اگر من جای او بودم}

^{برای خاطر تنها یكی مجنون صحرا گرد بی سامان}

^{هزاران لیلی ناز آفرین را كو به كو}

^{آواره و دیوانه می كردم}

^{عجب صبری خدا دارد}

^{اگر من جای او بودم}

^{بگرد شمع سوزان دل عشاق سر گردان}

^{سرا پای وجود بی وفا معشوق را}

^{پروانه می كردم}

^{عجب صبری خدا دارد}

^{اگر من جای او بودم}

^{بعرش كبریایی با همه صبر خدایی}

^{تا كه میدیدم عزیز نابجایی ناز بر یك ناروا گردیده خواری می فروشد}

^{گردش این چرخ را}

^{وارونه بی صبرانه می كردم}

^{عجب صبری خدا دارد}

^{اگر من جای او بودم}

^{كه میدیدم مشوش عارف عامی ز برق فتنه این علم عالم سوز مردم كش}

^{بجز اندیشه عشق و وفا معدوم هر فكری}

^{در این دنیای پر افسانه می كردم}

^{عجب صبری خدا دارد}

^{چرا من جای او باشم}

^{همین بهتر كه او خود جای خود بنشسته و تاب تماشای زشتكاری های این مخلوق را دارد}

^{وگرنه من به جای او چو بودم}

^{یك نفس كی عادلانه سازشی}

^{با جاهل و فرزانه میكردم}

^{عجب صبری خدا دارد عجب صبری خدا دارد}

^{معینی كرمانشاهی}